تاریخچه کلید های فیزیکی خودرو
کلیدهای فیزیکی
براساس مطالعه مقاله علمی در مورد کلیدهای خودرو در سال 1949 توسط شرکت کرایسلر (Chrysler) ارائه شده ، که در آن یک کلید به عنوان وسیله اشتعال موتور و روشن نمودن خودرو برای آغاز به کار وسایل نقلیه، معرفی شد. همانطور که در تصویر مشاهده می کنید ، پیش از این ، اتومبیل ها با دو دکمه جداگانه استارت و دکمه روشن سازی وجود داشتند. جدای از اینکه کلید باعث راحتی کار راننده می شود ، برای جلوگیری از راه اندازی یک وسیله نقلیه توسط کودکان نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
شکل 1: نشان دهنده یک ماشین بدون کلید است که دارای دو دکمه جداگانه برای استارت و روشن نمودن ماشین است.
اگرچه کلید باعث افزایش امنیت شد اما باعث شد که به راحتی با استفاده از جرقه زنی دو سیم(hot-wired) مورد سرقت قرار گیرد.
شکل 2: نشان دهنده کیدهای ماشین از شرکت کرایسلر از سال 1949 است. (2)
کلیدهای فیزیکی با ایموبلایزرها
یک کلید با ایموبلایزر، دارای یک کلید فلزی از یک ایموبلایزر ( ترانسپوندر (RFID) جاسازی شده در بخش پلاستیکی یک کلید است. ایموبلایزر با ستون فرمان ارتباط برقرار می کند تا سیستم تزریق سوخت را فعال کند.
ایموبلایزر یک دستگاه منفعل است که از القای الکترومغناطیسی از سیگنال بازجویی ارسال شده توسط خواننده، استفاده می کند. این سیستم برای جلوگیری از سرقت خودرو توسط روش جرقه زنی دو سیم(hot wiring) ساخته شده است، زیرا ماشین شروع به کار نخواهد کرد مگر آنکه شناسایی موفقیت آمیز توسط تراشه RFID ، انجام شود.
دو نوع ایموبلایزر وجود دارد: الکترونیک و رمزنگاری (2). ایموبلایزرهای الکترونیکی اولین نسل بودند که از امضای ایستا نوع ترانسپوندرها( فرستنده ها) استفاده کردند. اگرچه آن ها فاقد رمز نگاری بودند، اما سرقت ماشین ها را به طور چشمگیری کاهش دادند. به شکل X نگاه کنید. ایموبلایزر بعدی از پروتکل های رمز نگاری استفاده می کند تا از دسترسی آسان مهاجمان به منظور کپی کردن ایموبلایزرهای الکترونیکی ، ممانعت کند.
شکل 3: کلید با ایموبلایزر، نشان دهنده تراشه ایموبلایزر تعبیه شده در قسمت بالای پلاستیکی کلید است.
شکل زیر نشان دهنده وسایل به سرقت رفته در ایالات متحده آمریکا است.
شکل 4: گزارش سرقت وسایل نقلیه در ایالات متحده از سال 2005-1995 طبق گزارش بخش دادگستری ، اداره تحقیقات فدرال ، گزارش های جرم های یکسان